Veel miserie, maar wel super

Hola allemaal

Eindelijk tijd om hier iets neer te pennen. Wat was me dat allemaal? Het begon in Zaventem. Vlucht een uur vertraging en tijdens de vlucht slecht weer. Dat resulteerde in nog meer vertraging. Dus op de vlucht van Brussel naar Rome al maar eens nagevraagd of we de vlucht Rome - Buenos Aires wel zouden halen. Zegt de stewardes op een schandalig vriendelijke manier: Ik hoop voor jullie dat ze op jullie wachten. Wij hadden liever gehoord: "Ik zal ze iets laten weten zodat ze wachten". :-)  Maar goed. Er bleek nog een meisje het zelfde parcour als ons te hebben en dus hoopten we dat ze toch op ons zouden wachten. Dan de landing in Rome. Vliegtuig land (wij zitten vanachter en moeten natuurlijk wachten tot iedereen uit gestapt is). We komen uit het vliegtuig en daar staat tot onze verbazing een bus te wachten. Dus wij de bus op. Tien minuten tijden tot de het hoofdgebouw. De bus uit spurten, en dan blij zijn als we een lieftallige dame met een bordje "Buenos Aires" zien staan. Ze neemt ons 3 (dat andere meisje ook) op sleeptouw en bant een weg voor ons door de massa. Dan neemt ze een soort golfkarretje. En sjeest met Evelyn, mij en dat ander meisje een kwartier door de luchthaven van Rome. Dan nog ff uitstappen voor de paspoortcontrole en weer het karretje in. Volgende halte: Een luchthaven-metro. Weer 5 min in de metro, dan spurten naar onze incheck-gate en wonder boven wonder net op tijd in het vliegtuig. Echt waar. "Het leven zoals het is - Vliegveld Rome" zou er mooie tv van kunnen maken. Doordat we zo laat waren moesten we onze bagage tussen onze benen steken, maar Evelyn en ik waren zo blij dat we op de vlucht zaten, dat we 15 uren krapper zitten er graag bij namen. Nog even vermelden: Zeer lekker gegeten tijdens de vlucht. Dan tijd voor de echte miserie. Aangekomen in Argentinie (22 graden om 8:15 uur), geen bagage van ons op de band te bespeuren. Bagage spurt blijkbaar niet zo snel als Evelyn en ik en stond dus nog in Rome. In de luchthaven stuurde ze ons door met de woorden. "We sturen de bagege naar jullie verblijfplaats op, als ze hier aankomt. Wanneer dat is weten we niet, maar je kan altijd bellen.......(in het Spaans/Engels)". Heb ik trouwens al gezegd dat ik blij ben dat Evelyn Spaans kan? Dus wij dat vliegveld uit. Niet zo goed gezind. Stond gelukkig de taxichauffeur met het plaatje Senior en Senorita Agten/Jans op ons te wachten. Hij bracht ons naar onze Bed and Breakfast en daar ontmoetten we Mirte. Een vrouw die volgens mij half het vliegveld aan de lijn gehad heeft, maar er wel voor zorgde dat onze bagage 36 uur later dan gepland op de plaats was. Ze moesten die vrouw een standbeeld geven! Maarrrrrr, we zijn nu dus al 2 dagen hier. Buenos Aires is super. Goed weer, lekker eten en een prachtige stad. Vanaf nu dus hopelijk alleen maar goed nieuws op de blog :-)